Eνδοπορικά Θηλώματα

Tι είναι τα ενδοπορικά θηλώματα;

Τα ενδοπορικά θηλώματα είναι καλοήθεις αλλοιώσεις που αναπτύσσονται μέσα στους γαλακτοφόρους πόρους του μαστού. Εμφανίζονται είτε ως μεμονωμένες βλάβες είτε σε πολλαπλές εστίες. Εμφανίζονται συχνότερα στην περιοχή πίσω από τη θηλή, αν και μπορεί να εντοπιστούν σε οποιοδήποτε σημείο του μαστού.  Τέλος, τα ενδοπορικά θηλώματα μπορεί  να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία, όμως εμφανίζονται κυρίως σε γυναίκες ηλικίας άνω των 40 ετών.

Ποια είναι τα αίτια πρόκλησής τους;

Τα ενδοπορικά θηλώματα σχηματίζονται όταν τα επιθηλιακά κύτταρα των γαλακτοφόρων πόρων του μαστού πολλαπλασιάζονται υπερβολικά. Αν και η ακριβής αιτία της ανάπτυξής τους παραμένει άγνωστη, η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη για τον εντοπισμό των μηχανισμών που τα προκαλούν.

Σημαντικό είναι ότι δεν υπάρχει καμία συσχέτιση μεταξύ ενδοπορικών θηλωμάτων και λοίμωξης από τον ιό HPV, παρότι η ονομασία «θηλώματα» ενδέχεται να προκαλέσει σύγχυση.

Ως προς τους προδιαθεσικούς παράγοντες, φαίνεται πως παίζουν ρόλο οι παρακάτω:

• Ηλικία: αυξημένη συχνότητα παρατηρείται σε γυναίκες ηλικίας 35 έως 55 ετών, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της περιεμμηνόπαυσης.
• Αυξημένη έκθεση σε οιστρογόνα: η αυξημένη έκθεση σε οιστρογόνα μπορεί να οφείλεται σε:
  • Πρώιμη έναρξη της περιόδου.
  • Καθυστερημένη έναρξη της εμμηνόπαυσης.
  • Απουσία κυήσεων.
  • Χρήση αντισυλληπτικών με οιστρογόνα.
• Θετικό οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού: σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο τόσο για κακοήθεις όσο και για ορισμένες καλοήθεις αλλοιώσεις, όπως τα ενδοπορικά θηλώματα.

Με ποια συμπτώματα εκδηλώνονται τα ενδοπορικά θηλώματα;

Tα ενδοπορικά θηλώματα μπορεί να προκαλέσουν τα εξής συμπτώματα:

• Έκκριμα από τη θηλή: η έκκριση είναι συνήθως μονόπλευρη και συχνά αιματηρή ή διαυγής. Είναι το πιο συχνό σύμπτωμα.
• Ψηλαφητό ογκίδιο: Μπορεί να εντοπίζεται κυρίως πίσω από τη θηλή ή βαθύτερα μέσα στο μαστό.
• Ευαισθησία ή πόνος: Σε ορισμένες περιπτώσεις, η περιοχή γύρω από το θήλωμα μπορεί να είναι ευαίσθητη ή να προκαλεί αίσθημα ενόχλησης.

Ιδιαίτερα σε περιπτώσεις πολλαπλών θηλωμάτων που εντοπίζονται βαθύτερα στον μαστό, μπορεί να είναι ασυμπτωματικά και να ανιχνεύονται τυχαία σε μαστογραφικό έλεγχο.

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Η διάγνωση των ενδοπορικών θηλωμάτων απαιτεί συνδυαστική προσέγγιση, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ακρίβεια και η ασφάλεια στην εκτίμηση της βλάβης:

• Κλινική εξέταση: κατά τη διάρκεια της εξέτασης μπορεί να ανιχνευθεί ογκίδιο ή αιματηρή έκκριση από τη θηλή, σημεία που ενισχύουν την υποψία ύπαρξης θηλώματος.
• Απεικονιστικός έλεγχος: περιλαμβάνει μαστογραφία, υπερηχογράφημα και, σε επιλεγμένες περιπτώσεις, μαγνητική τομογραφία μαστών. Στόχος του απεικονιστικού ελέγχου είναι η εντόπιση τυχόν μορφωμάτων εντός των γαλακτοφόρων πόρων.
• Βιοψία υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση: διενεργείται όταν ανευρίσκεται ογκίδιο με ύποπτα χαρακτηριστικά. Η ιστολογική επιβεβαίωση είναι καθοριστική για τη διαφοροδιάγνωση από άλλα καλοήθη μορφώματα.

Είναι επικίνδυνα;

Τα ενδοπορικά θηλώματα είναι καλοήθεις αλλοιώσεις του μαστού, ωστόσο θεωρούνται προκαρκινικές βλάβες υψηλού κινδύνου. Για τον λόγο αυτό απαιτούν προσεκτική αξιολόγηση.

Σε ορισμένες περιπτώσεις ενδέχεται να ανιχνευθούν κύτταρα με άτυπα χαρακτηριστικά, όπως η άτυπη υπερπλασία των πόρων (ADH) ή ακόμη και καρκίνωμα in situ των πόρων (DCIS). Τα άτυπα αυτά κύτταρα παρουσιάζουν μη φυσιολογικό πολλαπλασιασμό και, χωρίς την κατάλληλη αντιμετώπιση, μπορεί να εξελιχθούν σε κακοήθεια.

Η πιθανότητα ένα ενδοπορικό θήλωμα να περιέχει άτυπα κύτταρα είναι μικρή, ωστόσο παραμένει υπαρκτή. Η έγκαιρη διάγνωση και η βιοψία της βλάβης είναι καθοριστικής σημασίας, καθώς μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά με τις σύγχρονες θεραπευτικές μεθόδους.

Ενδοπορικά θηλώματα & Θεραπεία

Η τελική απόφαση για τη θεραπευτική προσέγγιση στα ενδοπορικά θηλώματα λαμβάνεται με βάση τα ευρήματα της ιστολογικής εξέτασης. Η βιοψία όχι μόνο επιβεβαιώνει τη διάγνωση, αλλά αξιολογεί και την πιθανή παρουσία κυτταρικής ατυπίας, η οποία ενδέχεται να αυξήσει τον μελλοντικό κίνδυνο κακοήθειας.

Όταν το θήλωμα εμφανίζει μόνο καλοήθη χαρακτηριστικά μπορεί να παρακολουθείται στενά με περιοδικές εξετάσεις. Ωστόσο, αρκετές γυναίκες επιλέγουν τη χειρουργική εξαίρεση για να αποφύγουν το άγχος της διαρκούς παρακολούθησης. Αντιθέτως, όταν τα απεικονιστικά ευρήματα είναι ύποπτα, ακόμη και χωρίς ατυπία στη βιοψία, συνιστάται η χειρουργική αφαίρεση για πλήρη ιστολογική εκτίμηση. Σε κάθε περίπτωση που εντοπίζεται ατυπία στη βιοψία, η χειρουργική εξαίρεση του θηλώματος είναι επιβεβλημένη, καθώς μειώνει σημαντικά την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού στο μέλλον.

Χειρουργική αντιμετώπιση ενδοπορικών θηλωμάτων

Η χειρουργική αντιμετώπιση των ενδοπορικών θηλωμάτων που εντοπίζονται πίσω από τη θηλή μπορεί να γίνει με δύο διαφορετικές τεχνικές. Η επιλογή της θεραπείας εξαρτάται από την ηλικία της ασθενούς και την επιθυμία της για μελλοντικό θηλασμό.

Πιο συγκεκριμένα, η  πρώτη μέθοδος είναι η επιλεκτική εκτομή του πάσχοντος πόρου. Σε αυτή την περίπτωση εντοπίζεται και αφαιρείται αποκλειστικά ο πόρος που περιέχει το θήλωμα. Αυτή η επιλογή ενδείκνυται κυρίως σε νεότερες γυναίκες που επιθυμούν να διατηρήσουν τη δυνατότητα θηλασμού, αν και η διατήρηση των υπολοίπων πόρων ενέχει τον κίνδυνο μελλοντικής υποτροπής.

Η δεύτερη, πιο ριζική προσέγγιση είναι η εκτομή όλων των υποθηλαίων πόρων με πλαστική αποκατάσταση της θηλής, η οποία εξαλείφει πλήρως την πιθανότητα νέου θηλώματος, αλλά αποκλείει τη δυνατότητα θηλασμού από τον συγκεκριμένο μαστό. Και οι δύο επεμβάσεις πραγματοποιούνται με περιθηλαία τομή, προσφέροντας άριστο αισθητικό αποτέλεσμα και προσεκτική ενημέρωση της ασθενούς σχετικά με τις πιθανές επιπλοκές.

Ο Δρ. Γεώργιος Νικολαΐδης είναι ο πλέον κατάλληλος για τη διάγνωση και αντιμετώπιση των ενδοπορικών θηλωμάτων του μαστού. Μετά τον εντοπισμό της βλάβης, θα σχεδιάσει ένα εξατομικευμένο θεραπευτικό πλάνο, βασισμένο στις ανάγκες και το ιστορικό σας. Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί του και να κλείσετε ραντεβού σας.