Συρίγγιο Λεπτού Εντέρου

Συρίγγιο ονομάζεται ένα άνοιγμα που δημιουργείται στον οργανισμό, εξαιτίας μιας μη φυσιολογικής σύνδεσης μεταξύ του γαστρεντερικού σωλήνα και ενός οργάνου ή ακόμα και του δέρματος. Επομένως, τα συρίγγια δεν είναι μόνο εσωτερικά, αλλά μπορούν να συνδέονται και με την επιφάνεια του σώματος, ενώ χαρακτηρίζονται απλά ή περίπλοκα, ανάλογα με τον αριθμό συνδέσεων που εμφανίζουν. Από το συρίγγιο διαρρέουν στον οργανισμό γαστρεντερικά υγρά, τα οποία προκαλούν βλάβες και μολύνουν τις περιοχές στις οποίες καταλήγουν, επηρεάζοντας τα γύρω όργανα. Ανάλογα με την ποσότητα του υγρού που διαφεύγει, τα συρίγγια ονομάζονται χαμηλής ή υψηλής ροής. Ποσότητα υγρών μεγαλύτερη των 500ml χαρακτηρίζει το συρίγγιο ως υψηλής ροής και αυξάνει τη σοβαρότητα της κατάστασης της υγείας του ασθενή. Όταν το άνοιγμα εντοπίζεται στο λεπτό έντερο, τότε μιλάμε για συρίγγιο λεπτού εντέρου. Πρόκειται για μία κατάσταση που απαιτεί έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία, καθώς όχι μόνο επηρεάζει την ποιότητα ζωής, αλλά μπορεί να προκαλέσει πολύ σοβαρές επιπλοκές λόγω της βακτηριακής λοίμωξης που δημιουργείται, όπως η σηψαιμία, και να θέσει σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή του ασθενή.

Συρίγγιο Λεπτού Εντέρου – Αιτίες εμφάνισης

Στην πλειοψηφία τους, σε ποσοστό περίπου 85%, τα συρίγγια εμφανίζονται μετά από χειρουργικές επεμβάσεις στην περιοχή της κοιλιάς. Άλλες αιτίες είναι:

• Μόλυνση (π χ. από εκκολπωματίτιδα).
• Τραυματισμός της περιοχής.
• Ακτινοβολίες για θεραπεία κακοήθειας στην κοιλιακή χώρα.
• Χρόνιες φλεγμονές στο έντερο, λόγω Νόσου του Crohn. Μάλιστα σε ποσοστό 35% οι πάσχοντες από Νόσο του Crohn εμφανίζουν τουλάχιστον μία φορά συρίγγιο στο έντερο.
• Κατάποση καυστικών ουσιών.

Συμπτώματα που σχετίζονται με το συρίγγιο λεπτού εντέρου

Αν και σε κάποιες περιπτώσεις ασθενών με συρίγγιο λεπτού εντέρου μπορεί να μην υπάρχουν συμπτώματα, τα πιο συνηθισμένα ανησυχητικά σημάδια που προειδοποιούν για την ύπαρξή του είναι τα εξής:

• Διάρροια
• Πυρετός
• Πόνος στην περιοχή της κοιλιάς
• Κακή απορρόφηση θρεπτικών συστατικών
• Αφυδάτωση, λόγω της διαρροής υγρών στον οργανισμό από το άνοιγμα του συριγγίου
• Απώλεια βάρους
• Ναυτία και εμετός

Συρίγγιο Λεπτού Εντέρου – Διάγνωση και θεραπεία

Για τη διάγνωση πραγματοποιούνται απεικονιστικές εξετάσεις, όπως η αξονική τομογραφία και το συριγγιογράφημα, που επιτρέπουν στον θεράποντα ιατρό να εντοπίσει την ακριβή θέση και το μέγεθος της βλάβης, ώστε να αποφασίσει ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία που θα ακολουθήσει ο ασθενής. Το συρίγγιο λεπτού εντέρου μπορεί να αντιμετωπιστεί με δύο τρόπους: Είτε με συντηρητική αγωγή, είτε με χειρουργική επέμβαση. Στην πρώτη περίπτωση, ο ασθενής λαμβάνει την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Συνήθως χορηγούνται αντιβιοτικά, ενώ όταν η αιτία του συριγγίου είναι η Νόσος του Crohn, τότε λαμβάνει και ανοσοκατασταλτικά. Ακόμα, χορηγούνται φάρμακα τα οποία βοηθούν στη μείωση της ποσότητας των γαστρεντερικών υγρών. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, ο ασθενής μπορεί να χρειαστεί παρεντερική, δηλαδή ενδοφλέβια, σίτιση, μέχρι να αναρρώσει. Άλλωστε, όταν ο οργανισμός δεν λαμβάνει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, όπως συχνά συμβαίνει όταν υπάρχουν συρίγγια στον γαστρεντερικό σωλήνα, η διαδικασία επούλωσης δυσκολεύει ακόμα περισσότερο.

Με την κατάλληλη θεραπεία, το συρίγγιο λεπτού εντέρου μπορεί να επουλωθεί μέσα σε 40 έως 50 μέρες. Αν δεν βελτιωθεί, τότε απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση. Επιπλέον, υπάρχουν διαθέσιμες ενδοσκοπικές μέθοδοι, λιγότερο παρεμβατικές, που δίνουν τη δυνατότητα να κλείσει το συρίγγιο λεπτού εντέρου, χωρίς να είναι όμως πάντα εφικτή η χρήση τους. Αξίζει να σημειωθεί πως όσο καλύτερη είναι η γενική εικόνα της υγείας του ασθενή, τόσο πιο αισιόδοξη είναι η πρόγνωση για την εξέλιξη του συριγγίου.

Σε κάθε περίπτωση, είτε έχει προηγηθεί κάποια επέμβαση στην περιοχή που θα μπορούσε να προκαλέσει τη δημιουργία συριγγίου είτε προϋπάρχουν προβλήματα του γαστρεντερικού όπως η Νόσος του Crohn, ακόμα και αν εμφανιστούν συμπτώματα χωρίς να υπάρχει προηγούμενη ενόχληση, το πρώτο βήμα για την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία ενός συριγγίου στο λεπτό έντερο είναι η επίσκεψη σε έναν ιατρό, εξειδικευμένο στις παθήσεις του εντέρου.