Πολλές γυναίκες, στα πλαίσια της αυτοξέτασής τους, ανακαλύπτουν όγκους (μάζες) στο στήθος τους, γεγονός που τους προκαλεί ανησυχία καθώς συνδέονται αμέσως με τον καρκίνο του μαστού. Τις περισσότερες φορές οι όγκοι αυτοί δεν είναι καρκινικοί (ειδικά στις νέες γυναίκες), ωστόσο πάντα χρήζουν περαιτέρω εξέτασης από τον ιατρό.
Ο καρκίνος του μαστού είναι μια ασθένεια του μαστικού αδένα που εμφανίζεται όταν τα κύτταρα αναπτύσσονται και πολλαπλασιάζονται ανώμαλα. Το αποτέλεσμα είναι να αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα και να σχηματίζουν τον όγκο. Είναι ο πιο συχνός καρκίνος στις γυναίκες αν και μπορεί να εμφανιστεί και στους άνδρες.
Περίπου το 5-10% του καρκίνου του μαστού προκαλείται από την κληρονομικότητα μιας γενετικής μετάλλαξης από τη μητέρα ή τον πατέρα. Επιπλέον διαγνωστικές εξετάσεις μπορούν να προσδιορίσουν εάν ο καρκίνος του μαστού είναι κληρονομικός ή όχι. Ο υπόλοιπος καρκίνος του μαστού είναι σποραδικός, εμφανίζεται δηλαδή σε μια γυναίκα λόγω αλλοιώσεων στα γονίδια, εκτός από άλλους παράγοντες κινδύνου, αλλά δεν είναι κληρονομικός.
Όγκος στο μαστό: Τύποι
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, οι όγκοι που προέρχονται από τον μαστό εμφανίζονται συνήθως με τη μορφή λίγο πολύ καλά καθορισμένων βλαβών, γεγονός που ευνοεί τον τοπικό έλεγχο μέσω χειρουργικής επέμβασης.
Ο καρκίνος του μαστού μπορεί να χωριστεί σε διάφορους τύπους ανάλογα με τα χαρακτηριστικά των κυττάρων του μαστού από τα οποία αναπτύσσεται και ανάλογα με την έκταση της νόσου και την εξέλιξή της με την πάροδο του χρόνου.
Οι περισσότεροι από αυτούς τους όγκους προέρχονται από τον αδενικό ιστό του μαστού, ο οποίος σχηματίζεται από τους λοβούς, τους αδένες όπου παράγεται το γάλα και τους γαλακτοφόρους πόρους, που είναι οι πόροι που είναι υπεύθυνοι για τη μεταφορά του στη θηλή κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Αυτοί οι καρκίνοι είναι επιθηλιακής προέλευσης και ονομάζονται καρκινώματα. Άλλοι λιγότερο συνηθισμένοι τύποι όγκων αναπτύσσονται από κύτταρα διαφορετικής προέλευσης, όπως μυς, λίπος ή συνδετικός ιστός, και ονομάζονται σαρκώματα.
Οι τρεις πιο συχνοί τύποι όγκων είναι: το διηθητικό ή διηθητικό καρκίνωμα του πόρου, το διηθητικό ή διηθητικό λοβιακό καρκίνωμα και το καρκίνωμα του πόρου ή ενδοπορικό καρκίνωμα. Το καρκίνωμα του πόρου αντιπροσωπεύει τη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων (70-80%), ενώ το λοβιακό καρκίνωμα, το δεύτερο πιο κοινό, αντιπροσωπεύει μεταξύ 5% και 7% των περιπτώσεων.
Πότε είναι απαραίτητη η επίσκεψη στον ιατρό;
Ο δρ. Νικολαΐδης προτείνει η επίσκεψη να γίνεται το συντομότερο δυνατόν. Μόνο έτσι μπορεί να διαγνωστεί εγκαίρως και υπεύθυνα εάν πρόκειται για καλοήθη ή κακοήθη όγκο. Πιο αναλυτικά:
- Όταν η γυναίκα εντοπίσει κάποια διόγκωση ή πάχυνσης στο στήθος της διαφορετικής φύσεως από τον περιβάλλοντα ιστό
- Όταν παρατηρήσει μεταβολές στο στήθος που σχετίζονται με το μέγεθος, το σχήμα ή την εμφάνισή του
- Όταν ο πόνος στο στήθος είναι ισχυρός και επίμονος (ακόμα και μετά την περίοδο)
- Όταν εντοπίσει δερματικές αλλαγές στην περιοχή του μαστού όπως κνησμός (φαγούρα), ερυθρότητα (κοκκινίλα), ξηροδερμία, φούσκωμα ή ρυτίδες (ζάρωμα)
- Όταν εμφανιστεί μη προϋπάρχουσα εισολκή της θηλής, και τέλος
- Όταν παρατηρήσει έκκριση υγρού από τις θηλές.
Διαγνωστικός έλεγχος
Αρχικά ο ιατρός θα ρωτήσει για τα συμπτώματα που εμφανίζει η ασθενής και έπειτα θα προχωρήσει στην εξέταση, η οποία περιλαμβάνει και τους μαστούς. Μπορεί επίσης να ρωτήσει για το ιατρικό ιστορικό. Εάν κρίνει, ο ιατρός μπορεί να παραπέμψει σε μια εξειδικευμένη κλινική μαστού, όπου θα πραγματοποιηθούν και άλλες εξετάσεις. Οι πιο συνηθισμένες δοκιμές είναι οι εξής:
- Υπερηχογράφημα ή μαστογραφία. Ο υπέρηχος χρησιμοποιεί ηχητικά κύματα για να παράξει μια εικόνα του εσωτερικού του σώματος ή μέρους του. Συνήθως γίνεται μετά την ηλικία των 35 ετών. Η μαστογραφία, στην προκειμένη περίπτωση, είναι μια ακτινογραφία των μαστών.
- Βιοψία. Ο ιατρός παίρνει ένα μικρό δείγμα του ιστού ή των κυττάρων, το οποίο αποστέλλεται σε εργαστήριο για να προσδιορίσει τον τύπο των κυττάρων και αν είναι καλοήθη (μη καρκινικά) ή κακοήθη (καρκινικά).
Εάν εντοπιστεί καρκίνος, μπορεί να χρειαστούν και άλλες εξετάσεις προκείμενου να διαπιστωθεί εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί. Η διαδικασία προσδιορισμού του σταδίου στο βρίσκεται ο καρκίνος ονομάζεται σταδιοποίηση. Οι εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν δείγματα αίματος και ακτινογραφίες θώρακα. Ο γιατρός μπορεί επίσης να παραγγείλει αξονική τομογραφία (CT), αξονική τομογραφία (CAT) ή μαγνητική τομογραφία (MRI). Αυτές οι εξετάσεις μπορούν να παράγουν εικόνες από το εσωτερικό του σώματος για να βοηθήσουν τον ιατρό να προσδιορίσει εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί και πόσο.
Θεραπεία
Υπάρχουν πολλές διαφορετικές θεραπείες διαθέσιμες για τον καρκίνο του μαστού, οι οποίες δύναται κιόλας να πραγματοποιηθούν συνδυαστικά. Η θεραπεία θα εξαρτηθεί από διάφορους παράγοντες, όπως το εάν έχει ήδη περάσει την εμμηνόπαυση η ασθενής, τον τύπο του καρκίνου και πόσο προχωρημένος είναι και εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί. Ο ιατρός θα ενημερώσει για τις θεραπείες που έχει η ασθενής στη διάθεσή της. Η πρώτη θεραπεία για ασθενείς με καρκίνο του μαστού είναι συνήθως η χειρουργική επέμβαση. Ανάλογα με το μέγεθος και τη θέση του όγκου, ο χειρουργός θα συστήσει είτε ογκεκτομή είτε μαστεκτομή. Η ακτινοθεραπεία είναι μια θεραπεία που σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα με ακτινοβολία. Μια δέσμη ακτινοβολίας κατευθύνεται στα καρκινικά κύτταρα για να συρρικνωθεί ο όγκος. Η χημειοθεραπεία, από την άλλη, χρησιμοποιεί φάρμακα που σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα. Οι ορμονικές θεραπείες χορηγούνται συνήθως μετά το χειρουργείο, αν και μπορεί να χορηγηθούν πριν από την επέμβαση ή για τη θεραπεία του καρκίνου που έχει επανέλθει. Τέλος, η βιολογική θεραπεία είναι θεραπεία με μια ουσία που διεγείρει το σώμα να επιτεθεί ή να ελέγξει την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων.
Ο όγκος στο μαστό δεν είναι απαραίτητα ανησυχητικό σημάδι, είναι όμως σημάδι του ότι οφείλει η γυναίκα να επισκεφτεί άμεσα τον ιατρό τής. Ο δρ. Νικολαΐδης με την πολυετή πείρα και κατάρτισή του, αποτελεί έναν από τους κορυφαίους στον χώρο μαστολόγους, που παρέχει ολοκληρωμένη διάγνωση και θεραπεία στις ασθενείς του.
Ακολουθήστε μας: