Υδροκήλη

Η υδροκήλη αποτελεί πάθηση που προκύπτει στο όσχεο, δηλαδή τον σάκο που περιβάλλει και προστατεύει τους όρχεις. Πρόκειται για συλλογή υγρού η οποία οδηγεί σε προοδευτική διόγκωση του όρχι και συνήθως εμφανίζεται στη μία πλευρά.

Περίπου το 10% των νεογέννητων αρσενικού φύλου έχουν υδροκήλη, η οποία συχνά υποχωρεί κατά το πρώτο έτος της ζωής τους χωρίς κάποια θεραπεία. Οι υδροκήλες εμφανίζονται μόνο στο 1% περίπου των ενηλίκων αντρών και στις περισσότερες περιπτώσεις υποχωρούν από μόνες τους.

Ποια είναι τα αίτια της Υδροκήλης;

Τα αίτια της υδροκήλης συνήθως δεν είναι ξεκάθαρα. Οφείλεται στη συλλογή υγρού ως αντίδραση του οργανισμού σε κάποια πάθηση των όρχεων.

Η υδροκήλη στα νεογέννητα είναι αποτέλεσμα συγκέντρωσης υγρού στο όσχεο κατά το τέλος της εγκυμοσύνης. Όταν το υγρό αυτό δεν απορροφάται από τον οργανισμό, παραμένει στην περιοχή μεταξύ όσχεος και όρχι, οδηγώντας στο σχηματισμό της υδροκήλης.

Ποιοι είναι οι τύποι της Υδροκήλης;

Η υδροκήλη διακρίνεται στους εξής τύπους:

1. Επικοινωνούσα υδροκήλη – Η υδροκήλη έχει επαφή (επικοινωνεί) με τα υγρά της περιτοναϊκής κοιλότητας, καθώς ο ελυτοπεριτοναϊκός πόρος (κανάλι) παραμένει ανοιχτός. Έτσι, τα υγρά μεταφέρονται μέσα στο όσχεο, το οποίο διογκώνεται, ενώ καθημερινά μπορεί να αλλάζει το σχήμα του.
2. Μη επικοινωνούσα υδροκήλη – Σε αυτήν την περίπτωση ο ελυτοπεριτοναϊκός πόρος έχει κλείσει αλλά το υγρό που βρίσκεται στο όσχεο δεν απορροφάται από το σώμα. Αυτή η κατάσταση μπορεί να είναι παρούσα κατά τη γέννηση ή μπορεί να αναπτυχθεί χρόνια αργότερα χωρίς προφανή λόγο. Μια μη επικοινωνούσα υδροκήλη διατηρεί συνήθως το ίδιο μέγεθος ή έχει πολύ αργή ανάπτυξη.

Διάγνωση Υδροκήλης

Ο γενικός χειρουργός μέσω φυσικής εξέτασης θα θέσει τη διάγνωση της υδροκήλης. Η διαδικασία περιλαμβάνει:

• Έλεγχο ευαισθησίας στο διογκωμένο όσχεο
• Εφαρμογή πίεσης στην κοιλιακή περιοχή και στο όσχεο για τον έλεγχο ύπαρξης βουβωνοκήλης ή κιρσοκήλης

Ο γιατρός μπορεί επίσης να συστήσει:

• Εξετάσεις αίματος και ούρων για να διαπιστωθεί ενδεχόμενη ύπαρξη λοίμωξης
• Υπερηχογράφημα για τον αποκλεισμό όγκου στους όρχεις ή άλλων αιτιών που οδηγούν στη διόγκωση του όσχεου

Υδροκήλη: Πώς αντιμετωπίζεται;

Στα μωρά, σε αρκετές περιπτώσεις η υδροκήλη υποχωρεί αυτόματα (από μόνη της). Ωστόσο, σε μεγαλύτερες ηλικίες, είναι σημαντικό να γίνει ιατρική αξιολόγηση, καθότι μπορεί να σχετίζεται με κάποια υποκείμενη πάθηση των όρχεων.

Μια εμμένουσα υδροκήλη χρήζει επεμβατικής θεραπείας. Η χειρουργική επέμβαση εξασφαλίζει την αφαίρεση της κήλης και πραγματοποιείται είτε υπό γενική είτε υπό περιοχική αναισθησία, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του περιστατικού.
Κατά την επέμβαση, διενεργείται τομή στο όσχεο ή στην κατώτερη κοιλιακή χώρα και κατόπιν γίνεται αφαίρεση της υδροκήλης.

Ο εντοπισμός της υδροκήλης μπορεί να γίνει και κατά τη διάρκεια αποκατάστασης κάποιας άλλης πάθησης, όπως π.χ. η βουβωνοκήλη. Σε αυτήν την περίπτωση, ο γιατρός πραγματοποιεί ταυτόχρονη επιδιόρθωση των παθήσεων.

Αντιμετώπιση Υδροκήλης Με Την Τεχνική Της Λαπαροσκόπησης

Η πιο αξιόπιστη και ελάχιστα επεμβατική μέθοδος για την αντιμετώπιση των κηλών είναι η λαπαροσκόπηση, η οποία γίνεται με τη δημιουργία μικροσκοπικών τομών και τη χρήση ειδικής κάμερας δίνοντας έτσι στο γιατρό άψογη οπτική επαφή με το εσωτερικό του σώματος.
Η λαπαροσκόπηση προσφέρει εξαιρετικά αποτελέσματα, απαλλάσσοντας τον ασθενή από την ταλαιπωρία του ανοιχτού χειρουργείου. Εξαιτίας των μικρότερων τομών και της μειωμένης αιμορραγίας, η μέθοδος αυτή εξασφαλίζει ταχεία ανάρρωση και ο ασθενής είναι σε θέση να επιστρέψει σύντομα στις καθημερινές δραστηριότητές του, ενώ δεν εμφανίζει ουλές και δεν αντιμετωπίζει μετεγχειρητικό πόνο.