Λαπαροσκοπική Χειρουργική

Η λαπαροσκοπική χειρουργική συνιστά μια ελάχιστα επεμβατική χειρουργική διαδικασία η οποία έχει αναπτυχθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Πρόκειται, λοιπόν, για μια σύγχρονη τεχνική που προσφέρει σημαντικά οφέλη όσον αφορά τόσο τη διαδικασία όσο και την εμπειρία του ασθενούς.

Κατά την λαπαροσκόπηση πραγματοποιούνται μικροσκοπικές τομές, μέσω των οποίων εισάγεται το λαπαροσκόπιο και τα ειδικά χειρουργικά εργαλεία.

Το λαπαροσκόπιο είναι ένας μακρύς λεπτός σωλήνας με φως υψηλής έντασης ο οποίος στο μπροστινό μέρος του έχει ενσωματωμένη κάμερα υψηλής ανάλυσης. Το συγκεκριμένο εργαλείο συνδέεται με οθόνη η οποία μεταδίδει εικόνες από το εσωτερικό της κοιλίας και ο γενικός χειρουργός παρακολουθεί όλες τις δομές του εσωτερικού σε μεγέθυνση, κάτι που διευκολύνει σημαντικά τη διαδικασία.

Ποια είναι η προετοιμασία για τη λαπαροσκοπική χειρουργική;

Πριν την εκτέλεση της λαπαροσκοπικής χειρουργικής, ο ασθενής οφείλει να ενημερώσει το γιατρό για τυχόν φάρμακα που λαμβάνει καθώς μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την έκβαση της διαδικασίας. Συνήθως, συστήνεται η διακοπή των παρακάτω φαρμάκων:

• Αντιπηκτικά
• Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (π.χ. ασπιρίνη)
• Φυτικά συμπληρώματα διατροφής
• Βιταμίνη Κ

Πριν την εκτέλεση της λαπαροσκοπικής χειρουργικής , ο γιατρός θα παραπέμψει τον ασθενή στις εξής εξετάσεις:

• Αιματολογικός έλεγχος
• Ανάλυση ούρων
• Ηλεκτροκαρδιογράφημα
• Ακτινογραφία θώρακος
• Απεικονιστικές εξετάσεις
• Υπερηχογράφημα
• Αξονική και μαγνητική τομογραφία

Ο ασθενής δεν πρέπει να καταναλώσει φαγητό 8 – 12 ώρες και νερό μερικές ώρες πριν τη λαπαροσκοπική επέμβαση (δίδονται συγκεκριμένες οδηγίες από τον γιατρό). Συστήνεται, επίσης να συνοδεύεται από ένα συγγενικό ή φιλικό πρόσωπο που θα τον βοηθήσει να επιστρέψει με ασφάλεια στην οικία του, ενώ τα πρώτα 24ωρα μετά την επέμβαση ο ασθενής θα πρέπει να έχει υποστήριξη για τις καθημερινές δραστηριότητές του.

Πώς πραγματοποιείται η λαπαροσκοπική χειρουργική;

Η λαπαροσκοπική χειρουργική πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία. Σε σπάνιες περιπτώσεις εκτελείται με τη χορήγηση τοπικής αναισθησίας.

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ο χειρουργός κάνει μία μικρή τομή κοντά στον αφαλό και στη συνέχεια εισάγεται ένας μικρός σωλήνας. Ο σωλήνας αυτός μεταφέρει στο εσωτερικό της κοιλιάς διοξείδιο του άνθρακα. Το αέριο προκαλεί διάταση της κοιλίας του ασθενούς, επιτρέποντας έτσι στο γιατρό να έχει καλύτερη εικόνα των οργάνων στο εσωτερικό της περιοχής και παρέχοντάς του περισσότερο χώρο για να διενεργήσει την επέμβαση.

Μόλις η κοιλιά διαταθεί, εισάγεται το λαπαροσκόπιο μέσω μίας πολύ μικρής τομής. Η κάμερα που βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του λαπαροσκοπίου μεταδίδει εικόνες των οργάνων. Στη συνέχεια μέσα από τις άλλες τομές εισάγονται τα χειρουργικά εργαλεία για την πραγματοποίηση της χειρουργικής διαδικασίας.

Ο αριθμός και το μέγεθος των τομών εξαρτώνται από την πάθηση του ασθενή. Στις περισσότερες περιπτώσεις γίνονται 1 – 4 τομές με μήκος 1 ή 2 εκατοστά η καθεμία ώστε να επιτρέπεται η εισαγωγή των εργαλείων.

Μετά την επέμβαση – Λαπαροσκόπηση

Μετά τη λαπαροσκοπική επέμβαση ο ασθενής νιώθει αποπροσανατολισμένος και έχει τάσεις για εμετό, λόγω της αναισθησίας. Παρακολουθείται για αρκετές ώρες για τυχόν ανεπιθύμητες αντιδράσεις από την αναισθησία ή για ενδεχόμενη αιμορραγία.

Στις περισσότερες φορές ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του την ίδια ημέρα έπειτα από κάποιες ώρες από το χειρουργείο συνοδευόμενος πάντα από ένα φιλικό ή συγγενικό πρόσωπο. Η διανυκτέρευση στο νοσοκομείο σπάνια κρίνεται απαραίτητη, ωστόσο αυτό εξαρτάται από την πάθηση και τη γενική υγεία του ασθενούς.

Τις πρώτες ημέρες ο ασθενής νιώθει πόνο και δυσφορία στα σημεία των τομών. Παράλληλα, για κάποιες ημέρες μπορεί να νιώθει κοιλιακά ‘φουσκώματα’. Η παυσίπονη φαρμακευτική αγωγή βοηθάει στην εύκολη ανακούφιση από τον πόνο, ενώ όλα τα συμπτώματα υποχωρούν έπειτα από λίγες ημέρες.

Σε ποιες περιπτώσεις ενδείκνυται η λαπαροσκοπική χειρουργική;

Η λαπαροσκοπική χειρουργική ενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:

• Κήλες κοιλιακού τοιχώματος (π.χ. βουβωνοκήλη, ομφαλοκήλη, κήλη των αθλητών κ.α.)
• Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση
• Σκωληκοειδίτιδα
• Κύστες
• Ινομυώματα
• Παθήσεις χολής (π.χ. χολοκυστίτιδα – χολολιθίαση)
• Όγκοι στομάχου
• Παθήσεις του λεπτού και παχέος εντέρου
• Παθήσεις του ήπατος και του παγκρέατος
• Ενδομητρίωση
• Μόλυνση αναπαραγωγικών οργάνων
• Τραυματισμός σε κάποιο όργανο στο εσωτερικό της κοιλιάς