Βουβωνοκήλη

Η βουβωνοκήλη συνιστά τον πιο συχνό τύπο κηλών και απαντάται σε μεγαλύτερο ποσοστό στους άνδρες, συγκριτικά με τις γυναίκες. Αφορά στην προβολή ιστού (συνήθως του εντέρου), η οποία συμβαίνει μέσω κάποιας εξασθενημένης περιοχής του κοιλιακού τοιχώματος. Χαρακτηρίζεται από διόγκωση, η οποία είναι ψηλαφητή, ενώ συνήθως προκαλεί πόνο κατά τη διάρκεια ενεργειών που ασκούν πίεση στην κοιλιακή χώρα, όπως είναι το βήξιμο ή η μεταφορά βάρους.

Η βουβωνοκήλη δεν αποτελεί απαραίτητα κίνδυνο για την υγεία του ασθενούς. Ωστόσο, πρόκειται για πάθηση η οποία δεν υποχωρεί αυτόματα (από μόνη της). Σε ορισμένες περιπτώσεις δε, μπορεί να οδηγήσει σε απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές.

Η θεραπεία εκλογής για την αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης είναι αποκλειστικά η χειρουργική επέμβαση, καθώς δεν υπάρχει κάποια συντηρητική πρακτική που να εξασφαλίζει την αποκατάστασή της.

Πού οφείλεται η βουβωνοκήλη;

Η βουβωνοκήλη μπορεί να οφείλεται σε ποικίλους παράγοντες. Εντούτοις, δεν είναι λίγες οι φορές που η αιτία εμφάνισής της δεν είναι ξεκάθαρη.
Μερικοί από τους αιτιολογικούς παράγοντες της βουβωνοκήλης περιλαμβάνουν:

• Αυξημένη πίεση στην κοιλιακή περιοχή
• Προϋπάρχουσα εξασθενημένη περιοχή στο κοιλιακό τοίχωμα
• Πίεση κατά την κένωση ή την ούρηση
• Υπερβάλλουσα χειρωνακτική εργασία
• Εγκυμοσύνη
• Χρόνιος παροξυσμικός βήχας ή φτέρνισμα
• Παχυσαρκία
• Συγκέντρωση υγρού στην κοιλιακή χώρα

Συμπτώματα Βουβωνοκήλης

Τα συμπτώματα της βουβωνοκήλης αφορούν στα παρακάτω:

• Διόγκωση σε μια από τις δύο πλευρές του ηβικού οστού, η οποία γίνεται πιο εμφανής κατά την όρθια στάση και ιδιαίτερα σε φάση πίεσης (βήχας, κλπ.)
• Αίσθημα καύσου ή ενόχληση στη διογκωμένη περιοχή
• Πόνος ή δυσφορία στη διόγκωση, τα οποία εντείνονται κατά το σκύψιμο, το βήχα ή την άρση βάρους
• Αίσθημα βάρους, πίεσης ή ‘τραβήγματος’ στην περιοχή της διόγκωσης
• Περιστασιακός πόνος και πρήξιμο γύρω από τη βουβωνική περιοχή, στην περίπτωση όπου το έντερο που προβάλλει έχει κατευθυνθεί στο όσχεο

Ποια είναι τα συμπτώματα που πρέπει να οδηγήσουν άμεσα τον ασθενή στο γιατρό;

Η πιο επικίνδυνη επιπλοκή που μπορεί να προκληθεί από τη βουβωνοκήλη και θα πρέπει να οδηγήσει άμεσα τον ασθενή στο γιατρό είναι η περίσφιξη. Σε μια τέτοια περίπτωση, η κήλη δε μπορεί να αναταχθεί στην κοιλιακή χώρα. Έτσι, το έντερο εγκλωβίζεται στο κοιλιακό τοίχωμα, με αποτέλεσμα να διακόπτεται η ροή του αίματος στον ιστό που έχει εγκλωβιστεί. Εάν κάτι τέτοιο δεν αντιμετωπιστεί, τότε η κατάσταση μπορεί να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τη ζωή του ασθενούς.

Τα συμπτώματα που υποδηλώνουν περίσφιξη του εντέρου είναι:

• Ναυτία ή έμετος (ή και τα δύο)
• Πυρετός
• Αιφνίδιος πόνος με ταχεία επιδείνωση
• Διόγκωση που παρουσιάζει κόκκινη, μωβ ή σκούρα απόχρωση
• Αδυναμία κένωσης ή αποβολής αερίων
• Αυξημένοι καρδιακοί παλμοί

Διάγνωση Βουβωνοκήλης: Πώς Πραγματοποιείται;

Η διάγνωση της βουβωνοκήλης πραγματοποιείται από εξειδικευμένο γενικό χειρουργό μέσω κλινικής εξέτασης. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο γιατρός θα προτρέψει τον ασθενή να βήξει όσο βρίσκεται σε όρθια θέση – μια μέθοδος για την καλύτερη ανάδειξη της βουβωνοκήλης.

Όταν ο ασθενής βρίσκεται σε ύπτια θέση (ξαπλωμένος), ο εξειδικευμένος γιατρός θα ασκήσει πίεση στη βουβωνοκήλη με σκοπό την ανάταξή της στην κοιλιακή περιοχή. Εάν κάτι τέτοιο δε δύναται να συμβεί, τότε τίθεται υποψία περίσφιξης της κήλης και απαιτείται άμεση αντιμετώπιση.

Αντιμετώπιση Βουβωνοκήλης

Η χειρουργική επέμβαση αποτελεί την κύρια και μοναδική θεραπεία εκλογής για την αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης. Καθώς πρόκειται για μια από τις συχνότερες μορφές κήλης που παρουσιάζεται στο γενικό πληθυσμό, η ανάγκη για μια σύγχρονη θεραπευτική προσέγγιση έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη εξελιγμένων χειρουργικών τεχνικών, εξασφαλίζοντας ελάχιστη επεμβατικότητα και καλύτερη μετεγχειρητική πορεία για τον ασθενή.
Μια από τις πιο διαδεδομένες μεθόδους ελάχιστης επεμβατικότητας της τελευταίας εικοσαετίας είναι η λαπαροσκόπηση. Πραγματοποιείται με τη διενέργεια μικροσκοπικών τομών μέσω των οποίων εισάγεται ειδικό εργαλείο (λαπαροσκόπιο). Το εργαλείο αυτό φέρει κάμερα η οποία συνδέεται με οθόνη υψηλής ευκρίνειας, προσφέροντας έτσι στο χειρουργό την κατάλληλη οπτική πρόσβαση για μια απολύτως ελεγχόμενη διαδικασία. Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία και συνιστά μια ιδιαίτερα πολύπλοκη πρακτική η οποία απαιτεί εξειδίκευση, τεχνογνωσία και εμπειρία από το γιατρό που τη διενεργεί.

Μερικά από τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής μεθόδου είναι:

• Μειωμένη αιμορραγία
• Ανώδυνη διαδικασία
• Ο ασθενής κινητοποιείται άμεσα
• Μικρή νοσηλεία
• Άριστο αισθητικό αποτέλεσμα (απώλεια μεγάλων τομών)
• Ταχύτατη ανάρρωση
• Καλύτερη μετεγχειρητική πορεία
• Μικρότερες πιθανότητες υποτροπής